προσαναμάσσομαι

Α

μτφ. προσάπτω κάτι στον εαυτό μου επί πλέον («τὸ ἐκ τῆς ἡδονῆς αἶσχος καθ' ἑκάστην... προσαναμάσσονται», Βασ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ-* + ἀναμάσσομαι «προσδίδω στον εαυτό μου το σχήμα ή τη μορφή κάποιου»].